پیش بینی کیفیت زندگی بیماران کرونری قلب براساس مکانیسم های دفاعی و ناگویی خلقی: نقش واسطه ای علایم روانشناختی

توجه به آن دسته از صفات و ویژگی¬های شخصیتی بیماران کرونری قلب که می¬توانند تاثیر نیرومندی بر ابتلا، سیر و پیش¬آگهی این بیماری داشته باشند بسیار مهم است. پژوهش حاضر با هدف پیش¬بینی کیفیت زندگی بیماران کرونری قلب براساس مکانیسم¬های دفاعی و ناگویی خلقی به واسطه¬ی علایم روانشناختی انجام شد. پژوهش حاضر یک مطالعه¬ی توصیفی مقطعی بود. در این پژوهش 300 نفر از بیماران مبتلا به کرونری قلب مراجعه کننده به مرکز تخصصی قلب بیمارستان شهید آیت¬الله مدنی لرستان از تیر تا بهمن ماه سال 1392 به روش در دسترس انتخاب شدند. جمع¬آوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامه جمعیت¬شناختی، پرسشنامه سبک¬های دفاعی(das-40) ، مقیاس ناگویی خلقی تورنتو(tas-20) ، ابزار کیفیت زندگی مرتبط با سلامت بیماران قلبی مک¬نیو (hrql) و مقیاس¬های افسردگی، اضطراب و استرس (dass-21) انجام گرفت. برای تحلیل داده¬ها از شاخص¬های آمار توصیفی و استنباطی با نرم افزار spss-19 و هم¬چنین نرم افزار amos برای مدل معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج حاصل از مدل معادلات ساختاری نشان داد که ضریب مسیر مربوط به تاثیر مکانیسم¬های دفاعی بر ناگویی خلقی (65/0=?)، ناگویی خلقی بر کیفیت زندگی (26/0-=?)، ناگویی خلقی به علائم روان¬شناختی برابر با (51/0=?) و علائم روان¬شناختی به کیفیت زندگی برابر با (58/0-=?) بود (001/0p<). هم¬چنین، مسیر مکانیسم¬های دفاعی به علائم روان¬شناختی و مسیر مکانیسم¬های دفاعی به کیفیت زندگی معنادار نبود (005/0p>). مقدار شاخص برازش نرم شده (nfi) و شاخص برازش مقایسه¬ای (cfi) در پژوهش حاضر به ترتیب برابر با 94/0 و 95/0 است. مقدار rmsea برای پژوهش حاضر 095/0 به دست آمد که بیانگر برازش متوسط مدل با داده¬ها می¬باشد. با توجه به نقش معنادار ویژگی¬های شخصیتی مکانیسم¬های دفاعی و ناگویی خلقی در پیش¬بینی کیفیت زندگی بیماران کرونری قلب می¬توان پیشنهاد داد که متخصصین بالینی براساس نتایج چنین پژوهش¬هایی به طراحی کارآزمایی¬های بالینی مناسب و سودمند یا اصلاح و تکمیل مداخله¬های موجود اقدام نمایند تا در عین یاری به این بیماران نتایج به دست آمده به پیشرفت یافته¬ها در این زمینه و ترمیم روش¬ها منجر گردد.